Nadciśnienie tętnicze to coraz częściej diagnozowane schorzenie układu sercowo-naczyniowego, także w populacji ludzi coraz młodszych. Z racji groźnych powikłań nadciśnienia, bardzo istotne jest jak najszybsze rozpoznanie choroby i wdrożenie terapii. Konsekwencje nadciśnienia są bowiem poważne.
Nieleczone nadciśnienie tętnicze może prowadzić m. in. do:
- zawału serca,
- uszkodzenia nerek (nefropatii nadciśnieniowej),
- uszkodzenia wzroku (retinopatii),
- niewydolności serca,
- przerostu mięśnia sercowego,
- udaru mózgu,
- zmian miażdżycowych,
- tętniaka rozwarstwiającego aorty,
Jak rozpoznać nadciśnienie?
Początkowo, gdy rozwija się nadciśnienie objawy mogą nie występować, organizm bowiem adaptuje się do stopniowo wzrastających wartości ciśnienia tętniczego. Z czasem mogą pojawić się mało specyficzne symptomy, często w ogóle nie kojarzone z nadciśnieniem.
Jak objawia się nadciśnienie?
- bóle i zawroty głowy,
- pulsowanie w skroniach,
- nadpobudliwość nerwowa,
- problemy ze snem,
- szumy w uszach,
- kołatanie serca,
- duszność,
- ból w okolicy serca,
- potliwość,
- ciągłe zmęczenie,
- krwawienia z nosa.
Jak widać, wiele osób cierpiących na nadciśnienie, może nie zauważyć takich mało specyficznych objawów lub nie skojarzyć ich z faktem nadciśnienia. Wiele z tych symptomów może towarzyszyć bowiem innym schorzeniom. Ponadto wiele z nich ma charakter przejściowy i może występować w różnych konfiguracjach – pojedynczo lub z wieloma objawami towarzyszącymi. Wnikliwą uwagę na wspomniane symptomy powinny zwrócić osoby szczególnie narażone na rozwój nadciśnienia.
Najistotniejszymi czynnikami ryzyka nadciśnienia są:
- palenie papierosów,
- spożywanie alkoholu,
- nadwaga lub otyłość,
- siedzący tryb życia,
- spożywanie dużych ilości soli,
- wiek powyżej 60. roku życia,
- występowanie rodzinne nadciśnienia,
- miażdżyca,
- cukrzyca,
- dieta z małą ilością warzyw, z dużą ilością tłuszczów zwierzęcych,
- stresujący, nerwowy tryb życia.
Nadciśnienie pierwotne
Osoby narażone na działanie wymienionych czynników mogą z większym prawdopodobieństwem doświadczyć nadciśnienia, szczególnie jego idiopatycznej postaci. Jest to tzw. nadciśnienie pierwotne, stanowiące niemal 90% wszystkich przypadków nadciśnienia i nie posiadające zdefiniowanej przyczyny.
Podstawą profilaktyki nadciśnienia – poza wyeliminowaniem wspomnianych czynników – jest regularny pomiar ciśnienia tętniczego krwi, a także badanie poziomu glukozy i lipidogram. Takie postępowanie umożliwi szybkie rozpoznanie nadciśnienia, nawet wtedy, gdy objawy nadciśnienia są znikome lub wcale nie występują.
Po rozpoznaniu nadciśnienia wdrażane jest leczenie. Umiarkowane nadciśnienie tętnicze, przyjmujące wartości od 160/100 do 170/110 mmHg wymagać może jedynie zmiany trybu życia z czasowym włączeniem leków na nadciśnienie.
Niekiedy po kilku miesiącach farmakoterapii leki można odstawić (oczywiście wyłącznie na zalecenie lekarza), kontynuując aktywny i zdrowy tryb życia. W cięższych przypadkach wymagane jest dożywotnie kontynuowanie farmakoterapii jednym lub kilkoma lekami hipotensyjnymi.
Pulsujący ból w skroniach to oczywiście objaw nadciśnienia, ale znacznie gorzej jest w przypadku, gdy pojawia się krew z nosa. Wtedy to już naprawdę ostatni dzwonek, żeby wybrać się do lekarza specjalisty, który będzie leczył nadciśnienie. Zwłaszcza, że słyszałem też o przypadkach krwawienia z uszu – nie wiem jak można dopuścić się do takiego stanu zaniedbania.
Dajcie spokój, jak ktoś ma podniesione ciśnienie to praktycznie od razu widać po jego zachowaniu. Nie bez przyczyny się mówi, że ktoś jest „zciśnieniowany” albo nie trzyma ciśnienia. To właśnie nerwusy i raptusy – od razu po nich widać, że mają nadciśnienie, żadnych badań nie trzeba robić.