Trądzik różowaty jest to często występująca współcześnie dolegliwość. Dotyka osoby dorosłe będące pomiędzy 30 a 60 rokiem życia. Zdecydowanie więcej przypadków trądziku różowatego dotyczy kobiet. Jednakże w przypadku mężczyzn pojawiają się cięższe przypadki określonej jednostki chorobowej. Do powstania opisywanej w tym artykule dolegliwości dochodzi na skutek choroby zapalnej skóry mającej postać przewlekłą. Proces przebiegu choroby to zmienne okresy wyciszenia, a także zaostrzenia występowania symptomów świadczących o obecności trądziku. U podstaw uaktywnienia się trądziku różowatego leżą różne czynniki. Różne są także metody radzenia sobie z tą przypadłością. Najczęściej wykorzystuje się kilka technik walki z trądzikiem różowatym, gdyż proces leczenia niejednokrotne wymaga podjęcia wielorakich, współgrających ze sobą technik. Jedną ze skuteczniejszych metod leczenia trądziku różowatego jest antybiotykoterapia.

     Farmaceutyki przeznaczone do leczenia trądziku różowatego mogą być podane zarówno doustnie, jaki i miejscowo. Zdecydowanie najczęściej terapię rozpoczyna się od miejscowego zastosowania, w dalszej kolejności gdy określona terapia jest nieskuteczna, zaleca się stosowanie preparatów doustnych. Wykorzystywanie doustne zaliczane jest bowiem do działania mniej inwazyjnego, ponieważ przy jego stosowaniu pojawia się mniej skutków ubocznych. Jednym z częściej stosowanych antybiotyków w terapii trądzikowej są tetracykliny, a ponadto także retinoidy oraz kwas azelainowy.

     Przyjmowanie antybiotyków podczas terapii trądzikowej nie oznacza jednak, że jest to choroba mająca podłoże bakteryjne. Wynika to z faktu, że to inne właściwości określonych preparatów są istotne w leczeniu opisywanej choroby. Tetracyklina przyczynia się bowiem do hamowania enzymów przyczyniających się do niszczenia włókien kolagenowych. Działanie tych enzymów powoduje przemieszczanie się naczyń krwionośnych bliżej skóry. Efektem tego jest rozszerzanie się naczynek, a także ich pękanie. Związek ten przyczynia się do hamowania tego procesu, a ponadto łagodzenia stanów zapalnych. Ten typ antybiotyku stosowany jest bardzo często, gdyż wykazuje on bardzo mało skutków ubocznych.

     Jaki na trądzik różowaty antybiotyk jest najlepszy? Wymienić tutaj należy izotretynoinę (retinoid), który jest najlepiej sprawdzającym się środkiem farmakologicznym. Antybiotyk ten powinien być podawany przez okres około 3-4 miesięcy. Działanie antybiotyku oparte jest na hamowaniu aktywności gruczołów łojowych. Ich nadmierne działanie przyczynia się bowiem do powstania trądziku różowatego. Pamiętać należy jednak, że środek ten wykazuje się silnym wpływem płód, dlatego kobiety w ciąży nie mogą stosować określonego preparatu.

     Jaki na trądzik różowaty antybiotyk stosowany miejscowo jest najbardziej skuteczny? Środki, które mają działanie miejscowe zawierają najczęściej substancje zwaną metronidazol. Ponadto do leczenia trądziku różowatego wykorzystuje się także preparaty zawierające 20% kwas azelaionowy, albo miejscowe środki imidazolowe. Metronidazol jest bardzo dobrym lekarstwem. Przyczyną powstania trądziku różowatego są występujące na skórze nużeńce. Należą one do grupy roztoczy obecnych na skórze człowieka. Występują przypadki, gdy roztocza te zarażone są bakteriami, które przyczyniają sie do powstania trądziku. W takich przypadkach przydatny jest właśnie metronidazol. Dodatkowo przyczynia się on do hamowania powstawania oraz rozszerzania się naczyń krwionośnych.

     Zalecenie stosowania antybiotyku jest pierwszym działaniem podjętym przez lekarza dermatologa. Kuracja rozpoczyna się najczęściej od wykorzystywania łagodnych środków aplikowanych zewnętrznie. Oczywiście leczenie z wykorzystaniem antybiotykterapii uzupełnione może być innymi mało inwazyjnymi metodami, takimi jak na przykład domowe sposoby, które także mogą przynieść zaskakujące efekty.

Chcesz wyleczyć trądzik różowaty? Przeczytaj: http://grzybice.net.pl/tradzik-rozowaty-zabiegi-gabinecie-kosmetycznym/